بر دردِ من درمان تویی

   شاید یک روز باید بنشینم روبه‌رویت و ساعت‌ها حرف بزنیم. برایت بگویم که حال و اوضاعم چگونه است. دقیقا چه توی سرم می‌گذرد، دلم از چه پر و خالی می‌شود. تمام تشویش‌ها و درگیری‌های ذهنی‌ام را توی گوشت بگویم و شاید تو بتوانی همه‌شان را آرام کنی. شاید یک وقتی برسد که حالم خوب شود و دیگر بد نشود. 

کسی چه می‌داند؟ شاید دوای درد من تو باشی.

غم شبیه ریشه در خاک دلم محکم شده

ننویسیم. بس کنیم. بذاریم همه چی اونجوری که باید پیش بره.

باید خلوت کنم. باید خودمو پیدا کنم. 

من هنرمندترین دختر عالم هستم، هنر بردن دل از تو نه کار همه است

عجیب نیست که بابا رفت تهران؟

بخندیم یا گریه کنیم؟

+ عنوان با یه کم پررویی از خودم :)

مرا آن نیمه‌ی دیگر، بدان آن روح سرگردان، که کامل می‌شود با، نیمه‌ی خود، روح تنهایم

روی صندلی در آشپزخانه نشسته‌ام و به تو فکر می‌کنم،

هیچ کس خانه نیست، خب پس درباره تو بلند بلند حرف می‌زنم.

+ به وقت صبحانه.

+ عنوان آهنگ مرا رودی بدان، کیمیا قربانی ( البته ظاهرا خوانندگان زیادی دارد )

هزار و یک غزل عاشقانه مهریه من

می‌ترسم کنارتون باشم برام شعر نگید...

+ عنوان از خودم.

یار پسندیده منم، یار پسندید مرا

اعتراف می‌کنم که از خواندن نوشته‌های خودم برای تو، به اندازه خواندن نوشته‌های تو برای خودم کیفور می‌شوم :))

+ عنوان از سری تمرین‌های خوش نویسیم در کلاس خطاطی آقای ف دوست داشتنی. سوغاتی هم کلی قلم‌نی دزفول براش گرفتم ^_^

از سفر دور برایم بیار، روی چو ماه و لبِ لبخندزار

فکر کنم باید برای شما هم سوغاتی می‌گرفتم.

چه حیف :)

+ عنوان از خودم همین الان یهویی ؛)

شوره‌زار، نی‌زار، شالیزار، لبخندزار...