در نبودت به خیالاتِ تو معتاد شدم

دلم می‌خواست همین امشب با من بودی. قدم می‌زدیم لب کارون بی‌جان و برایم شعر می‌خواندی. یک شعر عاشقانه بلند. من لبخند می‌زدم، لبخند عمیق. همه چیز اینطوری قشنگ‌تر بود و قابل تحمل‌تر.

چیزی که برای نوشتن نداری خیال کن.

+ عنوان خودم.