جای خالیِ خالیِ خالی‌ات

وقتی همه به من می‌گویند حالا عجله‌ای هم نیست، فکر می‌کنم به این که شاید واقعا درست است اما بیشتر وقت‌ها جای خالی‌ات توی زندگی من مشهود است. حس می‌کنم که نبودت چه ابر سیاه بزرگی ست، هر روز هم دست‌کم یک بار طوفان به راه می‌اندازد. 

   چه می‌شود کرد، جز اینکه بگویمت؛ امشب زیر نم‌نم باران باید کنارم می‌بودی وقتی گاز می‌زدم به ساندویچ فلافلم و پاهای خیسم مور مور می‌شد. باید می‌بودی که از دهان پُرم بشنوی نمیدونم چمه دلم گرفته

...